مبحث 9 مقررات ملّي ساختمان (طرح و اجرای ساختمان های بتن آرمه )
هدف این مبحث ارائه ی ضوابط و مقرراتی است که با رعایت آن ها ، میزان حداقلی از مقاومت ، پایداری ، بهره برداری ، پایایی ، و انسجام در سازه ساختمان های بتنی موضوع این مبحث و سلامت و ایمنی استفاده کنندگان از این سازه ها حفظ شود .
چگالی بتن معمولی در محاسبات برابر با 2300 کیلوگرم در متر مکعب منظور می‌شود. چگالی بتن سبک سازه‌ای باید براساس نتایج آزمایش تعیین شود؛ ولی مقدار آن نباید کمتر از 1400 کیلوگرم بر متر مکعب باشد.
مقاومت فشاری مشخصه بتن، ، باید براساس آزمایش‌های 28روزه بر روی حداقل دو نمونه‌ی استوانه‌ای به قطر 150 و ارتفاع 300 میلی‌متر یا حداقل سه نمونه‌ی استوانه‌ای به قطر 100 و ارتفاع 200 میلی‌متر تعیین شود. در صورتیکه سن دیگری برای آزمایش نمونه‌ها مورد نظر باشد، باید در مدارک ساخت ذکر گردد.
رده بندی بتن براساس مقاومت مشخصه‌ی آن معمولاً به ترتیب زیر است:
C10 C12 C16 C20 C25 C30 C35 C40 C45 C50 C55 C60 C65 C70
اعداد بعد از C بیانگر مقاومت فشاری مشخصه‌ی بتن برحسب مگاپاسکال می‌باشند.
در بتن معمولی، ضریب پواسون را می‌توان یا برابر با 0.2 فرض نمود؛ و یا مقدار آن را از طریق آزمایش‌های معتبر به دست آورد.
آرماتورهای فولادی شامل میلگردها و سیم ها می باشند. میلگردهای فولادی به آرماتورهای گرم نوردیده و سیم‌های فولادی به آرماتورهای سرد نوردیده یا سر اصلاح شده اطلاق می‌گردند این آرماتورها در انواع ساده و آجدار تولید می‌شوند.
عملیات جوش کاری در دمای 18- درجه‌ی سلسیوس و پایین‌تر نباید انجام شوند.
بعد از پایان جوش کاری، باید اجازه داد تا آرماتور به طور طبیعی سرد شود. شتاب دادن به فرآیند سرد شدن مجاز نمی‌باشد.
کلیه آرماتورهای طولی و عرضی مصرفی در سازه‌های بتن آرمه باید آجدار باشند. استفاده از آرماتورهای ساده فقط در دورپیچ‌ها مجاز است.
برای حفظ آرماتورهای مصرفی در بتن در مقابل فرسودگی و خوردگی باید به مشخصات فیزیکی و شیمیایی بتن، شرایط محیطی در ارتباط با مواد شیمیایی واکنش زای خورنده، میزان پوشش بتنی روی آرماتورها و نیز ملاحظات مربوط به دوام آن‌ها در مقابل آتش‌سوزی توجه داشت.
برای دریافت مبحث نهم مقررات ملی ساختمان به صورت فایل PDF کلیک کنید
پاسخ‌ها